شاید بزرگ‌ترین نویسنده غیر روحانی،‌ لااقل به لحاظ تنوع ذوق و علایق و عمق دانش و پژوهش، در این عصر و همه اعصار تاریخ عثمانی حاجی خلیفه باشد.

حاجی خلیفه (کاتب چلبی) دانشمند، تاریخ‌نگار و کتابنامه‌نویس سرشناس ترک در قرن یازدهم، نامش مصطفی و نام پدرش عبدالله بود. میان علما به کاتب چلبی و بین اهل دیوان (دربار و دولت) به حاجی خلیفه شهرت داشت.

سبب نامیده شدنش به کاتب، اشتغالش به نوشتن دفاتر دولتی و علت پیدا کردن عنوان چلبی، درجه فضل و معلوماتش بود، زیرا که در قرن نهم هجری این عنوان به معنای سرور، به علما و فضلا اطلاق می‌شد.

وی برخلاف سایر معاصرین خود، ظاهراً دانش کسب شده از اروپا را با احساسی آمیخته از سپاس و قدرشناسی دریافت می‌داشت و این نشانگر این گرایش است که جهان خاص وی از دانش و دستاوردهای دیگران آنچه را که بهترین بود، بر می‌گزیند.

فهرست مطالب این کتاب به این شرح است:

نگاهی اجمالی به عصر کاتب چلبی

نگاهی به زندگی کاتب چلبی

آثار کاتب چلبی

شخصیت علمی کاتب چلبی و اهمیت آثار او

کتاب‌شناسی کاتب چلبی

منابع و مأخذ

«کاتب چلبی (حاجی خلیفه) کتاب‌شناس بزرگ ترک عثمانی» نگاشته یوسف بیگ‌باباپور در هفتاد و چهار صفحه از سوی منشور سمیر در تهران در سال 92 منتشر شده است.

این کتاب اولین شماره از مجموعه کتاب‌شناسان دوره اسلامی است.